திங்கள், 3 ஜூலை, 2017

மேசையிலிருந்து ஒரு மேசை


இது சென்ற வருடம் வீட்டிலிருந்த போது எடுத்து வைத்த படம்.


என் கணவர், உடைந்து போன மேசை ஒன்றிலிருந்து கிடைத்த பலகைகளைக்  கொண்டு இந்த  சிறிய மேசையைச் செய்தார்.

நியூசிலாந்து  வந்தபின் ஒழுங்கான கம்மாலை என்று இருக்கவில்லை. எங்களுக்கென மோட்டார்வண்டி இல்லை. அதனால் வெறுமனே இருக்கும் கார் தரிப்பிடத்தைத் தனது கம்மாலையாகப் பயன்படுத்தினார். எப்பொழுதும் எதையாவது தட்டிக்கொண்டே இருப்பார்.

வியாழன், 1 ஜூன், 2017

பொழுதுபோக்கு


என் அறையின் வெளியே கோழிக்கூடு ஒன்று இருக்கிறது - பறவைகள் தங்குவதற்கு மட்டும் அளவான அந்தச்  சிறிய கூட்டைச் சுற்றி ஒரு கம்பிவலை வேலி. 

ஜன்னல் வழியே தெரியும் கோழிகளில் ஒன்றைப் பார்த்து வரைந்திருக்கிறேன். முன்பு போல என்  விரல்கள் உறுதியாக இல்லை.

தினமும் படத்தில் சில வரிகள் கூடிக் கொண்டு வரும். பொழுது போக வேண்டுமே!

ஒரு கிறுக்கல்.
இன்னும் ஒன்று.
ஓரங்களை சாதாரண கத்தரிக்கோல் கொண்டு அலங்காரமாக வெட்ட முயற்சித்தேன்.

வர்ணம் தீட்ட முன்பே தாதி ஒருவர் கேட்டு வாங்கிப் போய் விட்டார். செய்யும் வேலை மற்றவர்களிடமிருந்து பாராட்டுப் பெறும் போது சந்தோஷமாக இருக்கிறது.

புதன், 24 மே, 2017

மீண்டு(ம்) வந்தேன்

இன்று முதல்...

      'இதயத்திலிருந்து' வார்த்தையாக வெளிவருபவை இமாவின் விரல் வழியே இங்கு பதிவாகும் என்பதை மகிழ்வோடு தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்...றோம்.


இப்படிக்கு...

செபா & இமா 


@}->--@}->--@}->--@}->--@}->--@}->--@}->--@}->--@}->--@}->--@}->--@}->---


வெகுநாட்கள் கழித்து - ஆறு வருடங்கள் கழித்து வந்திருக்கிறேன். முதலில்                                                                           வணக்கம். _()_


என்னைப்பற்றி அன்போடு விசாரிக்கும் நட்புகளுக்காக ஒரு செய்தி. நான் நன்றாக இருக்கிறேன்.

இப்பொழுது ஓர் ஓய்வு இல்லத்தில் இருக்கிறேன். இது முதியோர் இல்லம் அல்ல; ஒய்வு இல்லமேதான்.

இங்கு என்னை நன்றாகப் பார்த்துக்கொள்கிறார்கள்; எனக்கு வேண்டிய எல்லா உதவிகளும் கிடைக்கின்றன. தினமும் என் அறையைச் சுத்தம் செய்கிறார்கள். படுக்கையைத் தட்டிப் போடுகிறார்கள்,  குளிக்க வைக்கிறார்கள், உடை மாற்றிவிடுகிறார்கள், தேவைப்படும் போது உணவைச் சின்னதாக வெட்டியும் கொடுக்கிறார்கள். முழு நேர மருத்துவ கண்காணிப்போடு வாழ்க்கை போகிறது. சந்தோஷமாக இருக்கிறேன்.